Na piękno herbaty składa się zarówno wygląd jej samej, jak i przedmiotów, które nierozłącznie jej towarzyszą. Matcha korzysta z własnego arsenału, z przyborów zgoła innych od tych kojarzonych z herbatą liściastą. Tutaj znajdziesz barwny opis tego, czym matcha jest, a tutaj wskazówki ją przygotować i jak posługiwać się poniższymi akcesoriami. Przyjrzyjmy się im wszystkim:
Chasen jest dla matchy tym, czym czajnik jest dla herbaty liściastej. To najważniejsze narzędzie, leżące w samym centrum uwagi. Bambusowa miotełka o dziesiątkach drobnych pręcików służy do łączenia proszku z wodą, to dzięki niemu matcha zyskuje lekką teksturę i swoją gęstą nefrytową pianę. Cały chasen wykonany jest z jednego pędu bambusa, który z ogromną pieczołowitością rozcinany jest i kształtowany w formę przypominającą pędzel. Najbardziej uniwersalne chaseny, odpowiednie do każdego typu matchy, mają 64 włosków (Tsuneho), ale można znaleźć i takie, które mają 120 (Hyakunijuppondate) albo jedynie 16 (Hiraho) – te o niewielu włoskach nadają się do przygotowania gęstej matchy koicha, zaś te o większej ich ilości do powszechniejszego, lżejszego typu usucha.
Zauważysz, że świeżo zakupiony chasen ma splecione włoski na samym środku. Przed pierwszym użyciem zanurz swój chasen w gorącej wodzie, po mniej więcej dwóch minutach ta przeszkoda rozwiąże się sama i chasen będzie gotowy do użytku.
Matchawan (albo chawan) ze względu na rozmiar trafniej byłoby określić miską na herbatę niż czarką. To w nim przygotowujemy matchę i to z niego ją pijemy. Tak naprawdę matchawanem może stać się każda miska, jednak jego charakterystyczny kształt – płaskie dno i wysokie ścianki – pozwalają wygodniej ubijać matchę, ruchami nieskrępowanymi strachem przed rozlaniem herbaty. Matchawany są na ogół proste, dzięki czemu nie odwracają uwagi od matchy: często mają niezupełnie regularne kształty i spokojne kolory, takie jak śniegowa biel, piaskowy beż, węglowa czerń lub szarość popiołu.
To drewniana lub bambusowa łyżeczka o zakrzywionej końcówce, dzięki której łatwiej jest nabierać matchę z malutkich puszek i słoików, w których tradycyjnie jest przechowywana. Pozwala wygodnie odmierzyć jeden gram: jedna porcja klasycznej matchy to zazwyczaj dwa ruchy chashaku.
Sitko, w przypadku matchy, nie służy do oddzielania liści od naparu, w końcu byłaby to odwrotność tego, co chcemy osiągnąć. Pozwala za to uniknąć grudek – pojedyncze drobinki bez trudu przedostaną się przez nawet najdrobniejsze sitko. Większe grudki rozdzielą się ponownie, zwłaszcza jeśli pomożemy sobie chashaku, dociskając je do powierzchni sita. Matcha przesiana przez fuirui może być nieco gładsza, chociaż to samo zapewnić może odrobinę dłuższe ubijanie. Przy przygotowaniu gęstej matchy koicha przesiewanie przydaje się bardziej, ponieważ wolniejsze ruchy chasanem, stosowane przy tej metodzie, mogą nie mieć w sobie dość energii, by w pełni rozdzielić grudki.
Ceramiczny lub drewniany stojak na chasen, który przedłuża jego żywotność. Chasen odpoczywający na kusenaoshi wraca do swojego pierwotnego kształtu, odzyskując pełnię sprężystości. To dobra inwestycja – nawet chasen wysokiej jakości będzie się z czasem odkształcał, dzięki kusenaoshi można korzystać z niego znacznie dłużej. Wiele osób trzyma swój chasen na stojaku bez przerwy, najwłaściwsze jest jednak odstawianie go jedynie na czas suszenia.
Płócienna ściereczka, używana przede wszystkim do wycierania chashaku oraz do suszenia rozgrzanego matchawana. “Budzenie” wrzątkiem naczyń, w przypadku matchy, jest rzeczą bardziej opcjonalną, pozwala jednak na precyzyjniejszą kontrolę nad temperaturą wody i może stać się estetyczną przyjemnością, ceremonią czystości. Tradycyjne metody składania i zawijania chakinu są powolne i dokładne, te ruchy stają się czystą ceremonialnością, służą podkreśleniu delikatności chwili. Niektórzy uważają, że bardziej złożony proces przygotowania matchy pobudza apetyt; że cierpliwość wyostrza zmysły.
Japońska ceremonia herbaty to szereg czynności zaplanowanych tak dokładnie, że nie wchodzi pomiędzy nie nawet najdrobniejsza spontaniczność. Wszystko ma tu swoje miejsce, swoją nazwę i swoją formę. Tych szczegółów można uczyć się przez lata, powoli odsuwając na bok siebie samego, stając się nośnikiem sztuki herbaty. Korzystanie z większego arsenału dodatkowych przyborów podkreśla doniosłość ceremonii. Hishaku to tradycyjny czerpak wody, łyżka o fajkowym kształcie, która przemienia zwykłą czynność przelewania wody w spektakularne wydarzenie. Słoiki na matchę różnią się kształtem, w zależności od przeznaczenia: ten na koichę nazywa się chaire, ten na usuchę natsame. Zamiast jednej chusteczki chakin możemy używać jeszcze czterech, każdej o innej funkcji i z innego materiału: fukusa służy do rytualnego oczyszczania chashaku oraz słoika na herbatę, kobukusa to chustka, której uczestnicy ceremonii używają, chroniąc akcesoria, kiedy podnoszą je, aby podziwiać z bliska. Taka ostrożność może bawić, dopóki nie przypomnimy sobie, że niektóre akcesoria to bezcenne antyki, ceramika sprzed setek lat. Zresztą szacunek dla przedmiotów to zawsze rzecz godna pochwały. Dashibukusa pełni podobną funkcję, to skrawek materiału, na który odstawia się chawan, aby nie leżał bezpośrednio na ziemi. Wreszcie kaishi jest miejscem na odkładanie słodkiej przekąski serwowanej często przed wypiciem gęstej matchy.
Teasome to mała rewolucja w świecie herbaty! Oferujemy jakościowe herbaty do domu i kawiarni, prowadzimy warsztaty i szkolenia, piszemy ciekawe teksty i nie używamy żadnego plastiku. Mamy za sobą wiele lat profesjonalnego doświadczenia z tą cudowną rośliną i wybraliśmy do naszego sklepu tylko takie pozycje, które sami chętnie pijemy – bez sztucznych aromatów, niepotrzebnych dodatków i po prostu bez ściemy.
